dar bir sokak. yemyesil. eski bir konak goruyorum, ten rengi gibi. orasi okulmus. ust katindaki pencereler tam olarak cikiyor, kapi gibiler sanki ve cumba ayrica. onlar cikinca tam altindaki giris aciliyor sanki. hizmetkarlar var, birden camlarda belirdiler. actilar, disari aniden bir suru cocuk cikti. kendilerini yola atip, karsiya gecmeye basliyorlar. ben karsidaki kaldirimdayim zaten, izliyorum bir agac altindan. gectiler gectiler; dagildilar. arabalar durdu durdu boyle. ufak ama cok rutin bir kaos var etrafta. nedense hava ihtisam kokuyor. bir ecnebilik ve bir azinlik olma durumu var. kotu degil ama, sahane. herkes cabuk cabuk gidince, pencereler de yerlerine giriyor kanat kanat. ahsaplar, yukardan kitleniyorlar bir bir. begeniyorum cok, pencerelere ozeniyorum.

daha sonra sanki oranin icindeyim, ama hostel gibi olmus galiba. yas ortalamasi da yukselmis. belki de benzer bir yer, ayni yer degil. onunde kocaman bir avlu var. bir sebeple disari cikmis olan, yari ciplak ve benim icin cok onemli bir adama ulasmaya calisiyorum aslinda ben. deliler gibi yagmur yagiyor. gidip onu almam lazim, hastalanmasindan – bir sey olmasindan korkuyorum. ust katlara ciktim. somestr mi, yatili okul mu. cok dolu degil zaten. kocaman ciftli bir kapidan, oldukca genis bir odaya giriyorum. sagda dar bir yatakta, bir kiz ve bir cocuk var; onlari umursamiyorum cok. onlar da beni umursamiyorlar, yanlarindan gecip camin onune variyorum. pencereden asagi bakiyorum, adam orada. hava karanlik, neredeyse firtina var. camdan disari cikip, bir sekilde asagi iniyor ve avluya variyorum. bata cika sularda, gidip adama sariliyorum. kocaman sariliyorum. artik iyiyiz. artik her sey tamam.

gamze tarafından, 26 Ocak 2010 saat 15:16'de/da yazıldı.