zeynep yok, evlerindeyim. dort bir tarafi cam duvar, kalabalik bir caddenin uzerinde, yuksek bir kat. fazla moderndi. bostu. ev ne kadar kalabalik ama. ne kadar arkadasi varsa gelmis, herkes orada. zeynep memnuniyetsiz oldukca, cani sikkin. eve geldi, pek kimseyle konusmadi. ona yemek hazirladim. yuksek barimsi masada, arkamizda cam; oturduk. acikmis. o yedi, benim onumde bir bardak su var sadece. cok konusmadik.

gamze tarafından, 06 Ekim 2010 saat 22:26'de/da yazıldı.