baliklarim var. beyaz vardi, bir de kirmizi. onlari birakip gitmek zorunda kalmisim bir sure. dondum baktim. ay. ölmüsler. almis beyazlari ekonomik boy cif kutusuna koymus, ama poposu delikmis kutunun. akitmis sulari disarlara hep. ölmüsler iste. susuz kalmislar. haberi bile yok hem de. ben buldum, ay nasi kizdim nasi kizdim zeynepe. bagirdim bagirdim. mutfaga dogru gitti o, umursamiyor bir de, nasi sinirlendim. gittim pesinden. o ayakta bir seyler yapiyor, ben de bulasik makinesi gibi bir seyin onunde yerde oturuyorum. makinenin bir parcasi vardi yanimda, aldim firlattim ustune. bana hic sorumluluk sahibi degilsin dedi bir de, ay dedim gerizekalisin herhalde, bir sey emanet ettim sana yaptigin ise bak, uc baliga sahip cikamadin yani, asil sen sorumluluk sahibi degilsin. ayrica ben baliklari bir yere goturucekmisim, boyle en guzel kedi kopek yarismasi gibi, ama en guzel balik yarismasi. al iste, nasil goturucem ki simdi, zaten iki tane kalmis heyallam. ustelik sevgilim de varmis zeynepin yaninda. iki kisi iki balik bakamadiniz yani. domo da var. nasil gidicez nasil. cipimiz var hem. yol boyunca sallanir da durur bunlar kesin. size de guvenemiyorum ki, kesin arka koltukta domoya yedirticeksiniz hayvanlarimi varana kadar. sifir balikla kalicam yarismada. elimde de tutamam, araba kullanicam. bir cikar yol dusundum, dusundum. bulamadim hof. sinirliyim cok.

gamze tarafından, 24 Eylül 2010 saat 23:08'de/da yazıldı.