yemekli tiyatro gosterisi
bir filme giriyoruz, kalabalik. annemler var, melis, ozgur, birkac arkadasim daha. sinema, tiyatroydu. iki-uc adam, bizi selamlayip, gosterilerine basladiklarinda; ben henuz bos yer ariyordum. bir ailenin arasinda iki bos koltuk gorup, melisle kendimizi oraya atiyoruz. bu arada salon, klasik bir tiyatro salonu elbette ki degil. ince uzun bir koridor, ve biz boyuna degil enine konuslanmis durumdayiz. toplam uc sira filan izleyici vardi zaten. her neyse, dakikalar gectikce seyirciler daha da begenmemeye basliyorlar oyunu. interaktiviteden hoslanmamis da olabilirler; cunku surekli ayaktayiz, raflar arasinda mercimek dolu kucuk kumas keselerin yerlerini degistiriyoruz, saklaniyoruz, bulunuyoruz, kosusturuyoruz misal. salon-koridora en son baktigimda, bes on kisi vardi yoktu. annemler teyzemler de coktan cikmislar, bufe bolumunde yiyeceklerin-iceceklerin onunde sohbet ediyorlardi insanlarla. cok durmadik sonra, biz de ciktik. ozgur butun esyalarini bana verdigi icin, montumun cepleri iyice agirlasti, neredeyse kendimi tasiyamiyorum. sonra karar verdik, arkadaslarimla baska bir yere gececegiz. ancak arabamin oldugu yeri bilmiyorum cunku babam birakmis. su yukardaki otoparkta olabilir mi acaba, ya da ilerdeki agaclik alanin oralarda. beni asagida beklerken herkes, ben yukari dogru yuruyup agaclik alanda buldugum arabayi almaya gidiyorum. arabanin ici yarim yenmis tavuk kanatlari, on konsolda minik balik kilciklari, bir suru dokulmus patates kizartmasi ve yag icindeydi. of diyorum bu nedir, yanimda pecete ya da islak mendil de yok. cok sinirli sekilde bindim, asagi iniyorum camurlu yokus yoldan. camdan da kolumu sallandirdim, birbirine baglanmis on-onbes tane bes litrelik su bidonu var, onlari cekiyorum. tekrar gelip almaya usendim sanirim, hem inerim hem cekerim. asagida ise, park edemedim. karsidan gelen arabaya yol verdim, geri geri alip cok hizli gittim ve durmam gereken yeri gectim, beni bekleyen insan sayisi ondan belki ikiyuze cikti. allahim gitgide artiyorlar. duramiyorum da. bidonlar ne oldu. sinir icindeyim.