bir yerden ciktim, arabadayim yine her zamanki gibi. nedense bi adam bindi yanima, bi amca. hayirdir diyorum kafamin icinden, ama disari ses vermedim. “ben bostanci tarafina gidicem kizim” dedi, hadi bakaliiim. taksime gitmiyor olsam seni evine kadar bile goturebilirdim aslinda yahu diye dusundum, ama artik el mecbur otobus duraklari civarinda filan birakicaz kendisini. neyse sonra bir dort yola geldik, saga sapicaz. araba dusun, dort teker ama ust tarafi yok; oraya tersine cevrilmis bi tane daha araba koymuslar. ustte 4, asagida 4 tekerlegi olan bir ucube yaratik, artik kim nasi kontrol ediyorsa, tipi tipi tipi donmeye basladi o kocaman cussesiyle, yol kapandi, gidemiyoruz. lan noluyo falan demeye kalmadi, sola gidelim de doneriz hadi diye dusundum, lan – bi tane daha cikti oooyle bosluktan durup dururken, hayda – beraber donmeye basladilar. civar moda gibi boyle, sanki ali ustaya dogru cikmadan onceki son dort yol filan. durup bi muddet amcayla izledik deli deli donmelerini, sonra kirdik, devam ettik.

sonra babanemlerin kadikoydeki eski evinde, mutfaktayim. ozel bir gun muymus neymis bilemiyorum, kapi caldi, kocaman bi buketle mutfaga girdi kucuk amcam. ama boyle sadece cicek degil. etinin rainbow diye bir urunu cikmis, bildigin cup cake ama uzerinde rengarenk yuvarlak cikolatalar var. bonibonun duz ve minik hali gibi dusun. cicek saplarinin uzerinde, onlardan var; rainbowlar. bi tanesini actim koselerinden kagidi cikarir gibi yapip, azicik yedim. tabaninda da kekin, baska bir parca var. gule tam tavandan bakiyormusuz gibi, o yaprak girdisi ciktisi seklinde, ama seker. yumusak seker, sanki haribomsu bisey. neyse. yemedim o parcayi, biraktim. mutfaktan cikip icerdeki odaya gidiyorum. bir suru kisi ayni odada, ve bir suru de yatak var. yabanci biri de o gece bizle kalicakmis, akraba herhalde, uzgun duruyordu. agliyormus gibi. yataklardan biri de hem buyuyen hem kuculen bir seydi. hani cocuk buyudukce yatak da buyur falan. ilgincti valla.

gamze tarafından, 16 Şubat 2010 saat 22:47'de/da yazıldı.