bu aralar ust kattaki komsularin evden cikip cikmayacagina cok takilmis durumdayim korkarim; keza:

oturdugum daire, cikis kapilari birbirlerine bakar sekilde ayni avluya acilan bir apartmandaymis meger. her kapida toplam uc kat var, arada birkac butik, birkac dukkan, cogunlukla tanidik insanlar. hepi topu da alti yedi kapi var yok. sol taraftaki bir kapinin, giris kati benim. ayni yerden giriyoruz da, nasil farkli dairelere variyoruz sevgili komsularim ile; orasi mechul maalesef. camdan cama birkac sohbet yaptim. birkac butik gezdim. tam karsimdaki kapinin en ust katinin catisini icten gordum sonra, yuksek tavanliymis meger daire. butun camlarini acmisti komsum, tavandan bir seyler sarkiyordu ve komsumun az biraz fakir ve pis oldugu kanisina vardim. sonra da hic olmadi bu tasinsa da, ben oralari tamir edip temizleyip guzellestirmenin bir yolunu bulurum diye dusundum. yine de; bahar, yaz kokan, sevimli, sicak bir ruyaydi.

gamze tarafından, 02 Haziran 2011 saat 18:49'de/da yazıldı.