erg

surekli kar, surekli kis

annem babam ben yuruyuse cikmisiz, bir parkin cevresinde dolaniyoruz sanki. atakente benziyordu. sonra yol uzerinde butik gibi bir yer gorduk, durduk. biraz bakindik, ayakkabi alicaz, ancak babam cuzdanini arabada unutmus, evin onunde. ay kos git al dedi. tamam dedim, onlari orda biraktim. parkin icinden, cimlerin uzerinden kosmaya basladim, yavas cekimdeyim. her yer yesil, yer yer beyaz cunku kar yagmis. zipliyorum, gidiyorum, ayaklarim usuyor biraz. sol tarafimdaki yoldan gitmem mumkun degil, duzluge ciktigimda. ordan gidersem uzak olur cunku. bostanli iskelesi gibi, icerlek oldukca, bosa zaman kaybetmeye gerek yok. sagdan devam edicem. fakat burasinin normalde bos ve duz olmasi gerekirken, inanilmaz bir kalabalik var. platformlar, demirler, insanlar, yuksek alcak bir suru tahta, malzemeler, araclar, aletler. ay. ne bu film mi cekiceksiniz, ha kuruyorsunuz, e peki ben nerden gecicem laaan, gec kaliyorum bak. aralardan gecip dolanmama kimse bir sey demedi madem, ben de sallaniyorum atliyorum duruyorum. en son uzerinden gecmekte oldugum metrekarelerce tahta platformun koselerinden keserlerken dusme tehlikesi atlattim, boooyle hop zip seklinde soldan asagi kata inmeye calisirken de insanlarin merdivenlerini devirdim, ama ben dusmedim. cok cevigim vallahi, aman da aman. kizmadilar da, hatta yeniden yapmislardi orayi, ikinci defa gecerken farkediyorum. bir kere degil iki kere gectim cunku ben bu kaosun icinden, sanirim eve gittim ama anahtari mi unutmusum ne, yeniden dondum, yeniden gittim. karmakarisikti ve karanlikti ama guzeldi her sey.

malum yikilamayan eski apartmandayiz, annemlerin odasinda, ananemle. evde bizden baska kimse yok. uyumaya hazirlaniyoruz, evde garip ve tedirgin edici bir hava var. karanlik, basik, annemlerin gardrobunun yerinde televizyon var tam karsimizda, ancak izlemiyoruz. hemen uyuycaz, yorgunuz filan. ben annemin tarafindayim, ananem cama yakin, babamin tarafinda. telefon caldi, uzandim actim. teyzemdi. aydin bursadaki bilmemneye gitmemis, ulasamiyorlarmis ve endise icindelermis. mevsim kisti, cunku o arada kapi caldiginda acmaya giderken salon camindan disariyi gordum. yine kar vardi. kapiyi actim, bir adam tulumba satiyordu, tatli bildigin. gecenin bir vaktinde. yok dedim istemiyoruz. kapadim kapiyi. odaya geri dondum.

yorum yaz