galiba avusturyadayiz, sehir disinda bir yerlerde. annem ve babam gelmisler yanima, sevgilim yan komsuya gecmis. babam dusa girmeye hazirlanirken, komsu evinin kapisindan iceri giriyorum. genis, guzel ev. sevgilimi cok ozleyecegimi dusunuyorum, uzerinde bir pardesu var. hazirliksiz yakalanmis gibi, dolaniyor ortalikta. kapi caldi derken. sevdigim komsu adam acti kapiyi, aman tanrim, amcam. dur senin burada ne isin var. amca hosgeldin de, ah yok hayir bunu bana yapma. geri donmeyecegim seninle, hayir. bak annemler de burda, bak gozukuyorlar camdan baktiginda. cok rahatti gerci o, belki de sadece ziyarete gelmistir gercekten. ah cok endiseliyim. salak salak ordan oraya kostururken ben, o ona ayrilan odaya gecip, ayakkabilarini cikartiyor. nasil carpiyor kalbim nasil. sevgilim icerde, saklandi. gitmesi lazim, hayir dur ne olur gitme. birkac gun icin saraybosnaya gecip, orada bekleyecegim dedi bana. sonra donerim. ama ya o zamana kadar gitmemis olursa amcam, ya bir sorun cikarsa. nasil istiyorum sevgilimle gitmeyi, gidemem. gozukmeden evden cikmaya calisirken bana verdigi opucugu sevdim. bakiyorum evden uzaklasirken. cok heyecanli, cok uzgun ve terlemis sekilde, uyandim. derin bir nefes aldim.

sonraki ruyamda ise domoyu bir sureligine melise verdigini soyledi bana, baska hic bir detay hatirlamiyorum, o kadar cok takilmisim oraya. nasil dedim, nasil yaparsin. ne domoyu istiyorum artik ne de seninle bir sure konusmayi dedim yuzune. cok kizdim bir de aciklama yapmaya calisiyor olmasina, yok cok sevmis de yok birkac gun baksa ne olurmus. sacmalama. cekil git.

gamze tarafından, 10 Temmuz 2010 saat 11:54'de/da yazıldı.