mezuniyet
o gun mezuniyet gunu. guzel bir sokaktaki, eski sahane kocaman bir binada yapiliyor; modadaki koske benzer, ama tas. ben gec kalmisim, gerci pek takilmis gibi degilim, hani nasilsa yetisip bir yerinden yakalarim hissi var. deli deli kullanarak bir motorla geliyorum, kaldirima lank cikip orta yere birakiyorum acele acele. herkes kapida sigara iciyor, gun kimsenin umru degil gibi. rahattik. cubbelerimiz siyahimsi lacivertti, ayagimda topuklu yoktu. bence ben sirami kacirdim valla, kesin diplomayi alamicam. iceri bi goz attim, insanlar sira sira dizilmis biseyler. disari ciktim yeniden birkac arkadasimin yanina gittim, fotograf cekicekmisiz, yuksek bir tastan yere ciktik, poz veriyoruz. sonra birisi bana numara ya da saat gibi bir sey soyleyip, ay galiba senin siran simdi filan dedi, kos kos iceri girdim. mezun olduk yine sira sira bir suru kisi. bitti sonra, avlu gibi bir yerde toplandik. gunes vardi, bina muhtesemdi, boyle duvarlarinda sarmasiklar var. avluda agaclar var. o an ruyamin rengi direkt sari. bahar sonu ve yaz sarisi. cok guzeldi.