manastir
yatili okul olan, ama manastira benzeyen bir yerin bahcesindeyim. okuldan cikarken caldigim bir miktar para da yanimda. bir an once arabaya ulasip, basip gitmem lazim. 2 kisiyiz, ancak yanimdakinin yuzunu ya da ismini hatirlamiyorum. arabaya giderken iki polis arabasinin onunden gectik, bahce bos tarla gibi zaten ucsuz bucaksiz; neyse ki bizimle ilgilenmediler. disardalar ama baska bir sey konusuyorlar. yanlarindan gecip ilerledik. arabada ise nereden cikacagiz bu allahin belasi yerden tedirginligi basladi. gittik, gittik, donduk, donduk. yok. kapiyi kilitleyip burada otursak guvende olur muyuz acaba diye dusundum. nasilsa yakalanamayiz hem hissi geldi icime. sacmaladigimi dusundum. sonra da nasil ciktik artik, inan bilmiyorum.