erg

kayip tarih (bir sali)

canakkale. bahceden ciktim, iki kisiyle. aslinda yoldan, saga dogru gidecektik. albayin oradan gitmek istedim ama ben, bir sey gorup de. iniyoruz. denizin ortasina ev yapmislar. yuksek beton duvari denizi nasil da kesmis, ufaltmis. yan yana su icinde temeller. insanlar almak icin bakip, inceliyorlar. ama nasil olur ki. yuruyoruz. biraz sonra satis ofisini goruyorum. adam. sordum. artik sit alani degil buralar dedi, bir seyler. uzgunum, icim bunaldi. kac ev yikildi, gerci bizimki duruyor ama. hani nerede o cocukluk yazlari. yurumeye devam ediyoruz. annemlerle ilerdeki avmde bulusacakmisiz. ismi turkbuku. bir suru var, kocamanlar. denize sifir. kolay bulamadik turkbukunu. ay guzelligin icinden gecip, sinirlenip, surgulu cam kapidan disari cikip, uc basamakta bir degisen ve sonu sandalye olan merdivenden asagi indik. sulara bata cika avmyi bulduk. tirmandik, tirmandik. cafedeyiz ama bunu gecip oburune gitmemiz gerekiyor. bir masa kalkip, yol acilmadan cikilamiyormus yalniz buradan. kapana kisilmis gibi ne bu sacmalik. duvar kosesinden atlayip, otomatik kapidan acik terasa dogru ciktik. koselerden de sular akiyordu taslara dogru. feng shuimsiydi. vu. cok modern, cok mistik ve.

yorum yaz