sonunda. bir suru ruya gordum dun gece, cok kotu uyumus olmama ragmen. sadece bir tanesi aklimda, olsun. havayla temas-hiperaktivitesi yazmisim. galiba havayla temas ettiginde yanmaya baslayan bir seyden bahsettim. ruyamda yangin vardi.

genis, beyaz, ferah bir evdeyiz. yazlik gibi, eski donem yazliklari. yeni gelmisiz. zamanlama super, cunku yangin cikiyor bir odada. esyalari kurtaramiyoruz, sonduruyoruz sadece. sonra baska bir odada. kucuk esyalar birden – durup dururken yanmaya basliyorlar. iste bu havayla temas hiperaktivitesi her neyse artik, o. evet. biri bize komplo mu kurmus. camdan bakiyorum bi odadan, giris katindaymisiz biz. disarda bir seyler icip, cimen uzerinde sohbet eden komsular var. nedir orasi, kameriye. belki. kesin bunlar bizi sevmiyorlar. en son yangindan yangina kosarken kedimin sirtinin sagi yandi. kacti kacti hayvancik. ay dedim – ay ay. cok uzuldum, veteriner veteriner diye dusundum. yanginlar da sondu mu bitti mi, valla bilmiyorum.

gamze tarafından, 17 Kasım 2009 saat 00:05'de/da yazıldı.