erg

sirlar

kaldirimin ortasindaki adam boyu belediye kapilarindan birinin onundeyiz. elektrik kutusu, efendim dogalgaz kutusu vari bir sey, iste, dokunmayiniz girmeyiniz gidiniz gidiniz seklinde ibareleri olan uzerinde, ve kuru kafa vesaire isaretleri. kutunun uzerine birakilmis bir anahtar gorup, minik kagidi okuyoruz. “iceri baktim ve gorebilecegim en korkunc seydi.” tam hatirlamiyorum cumleyi, ama icinden bir seyler havalanir ya, oyleydi hissi, urkutucuydu. ben cekildim, boyle seyleri sevmem, uzaklastim, bir agacin arkasindayim. arkadasim kapiyi acti. ufak bir ciglik atip cekildi ve kacti. sokak ortasinda eli agzinda put gibi durup, hic bir sey soylemiyor. zaten kapiyi da kapatmamis, birbirine vurup disa dogru yeniden acildi kapilar. agacin arkasindan, tek goz izliyorum olanlari. yavasca gorusumden cikan metal kapinin ardinda, bir isik vardi. bir koridor. bir tunel. gitgide buyuyen kocaman bir yol. bir yasam. her yer metal, bir siginak. baskalariyla baglantili oldugu da asikar. urperdim, anladigim sey kandiriliyor oldugumuzdu. bir de hic bir sey bildigimiz gibi degil hissi. anahtari yeniden kutunun uzerine koyup, kapidan okula geri girdik. daha sonra gelen ve iceri bakip, saskinliktan put gibi orada kaliveren iki genc uzun boylu adamsa, o anda oradan gecmekte olan iki polis tarafindan yakalandilar. camdan izledik. ve ruyamda galiba simdi yasiyor oldugumuz yerde degildik.

yorum yaz