erg

dogu bloku ulkesinde ogrenci olmak boyle bisey

sibirya gibi soguk ve rusyamsi bi kasvete sahip bos bi meydan gibi bi’ yerde, hangi yoldan melisin kampusune gidecegimizi dusunuyoruz yanimda bir kiz ile. kizi iyi tanimiyorum, o sadece yol gostermek amacli yanimda herhalde, cok da konusmuyoruz, hatta birbirimizi sevmedigimiz bile soylenebilir. karanlik zaten hava, boyle sisli puslu bir seyler. tek bir araba gecti onumuzden, sonra biz de gittik gittik, vardik sonunda. garip kapilardan gectik, sonra bir yuruyen yol var sanki, ciktik uzerine. birkac kisi daha vardi, iki uc tane cocuk filan. yol sola dogru ilerlemeden once, en koseden kocaman bir agirlik dusun, hem boydan hem enden bi insan kadar, uzerimize dogru gelmeye basladi. o hareket edince, yol da hareket edebiliyormus. biraz ilerledik. manasizdi, sonra indik. avlu gibi bi yerdeyiz. etrafta insanlar kosusuyor, oturuyor filan. her kapi bir sinifa aciliyor sanki, tekinde ve buyuk gibi gozukeninde partimsi bir sey var. o arada melisi gorebildik, canta hazirliyordu galiba. hani gidicez ya. parti olan kapidan disari muzik sesi geliyor. bir anda hadi hoppa seklinde bir dans etmeye basladi insanlar. biraz surdu. o kadar. gittik galiba sonra.

yorum yaz