ruyam paramparca. ama aydini oldurmustum. birden ortadan kaybolmasina kimse bir sey demedi. galiba bi ben biliyorum. ve pinar eli kolu baglanmis, agzi kapali ama bilinci yerinde yerde duvar kosesinde yatiyordu. kimse bilmiyor ya da ilgilenmiyor, ben de yere yatip yatip bakiyorum. orda mi orda, tamam. kurtarmak yok ama. teyzem filan da vardi, yemek yedik sonra. cinarcik.

gamze tarafından, 12 Haziran 2010 saat 13:00'de/da yazıldı.