ustu acik bir yerdeyiz, oldukca genis. terasta kantin sanki, yillardir tanidigim herkes orada. bir kosede jefileri gordum, seneler onceki grup olarak oturuyorlardi. benim yanimda ise aslen tanimadigim bir takim kizlar var. konusa konusa arkalara dogru bir masa bulduk oturduk. masa mi sira mi tam anlamadim, tek farkettigim etrafin cok kalabalik oldugu ay. yavas yavas herkes yerlerine yerlesti. workshopumsu sanki. hem sohbet ediyoruz, hem de ortamda baslayan ve uzun surecegi cok belli bir takim gelismeleri takip ediyoruz. su an biri konusuyor mesela. biraz zaman gecti, konusmakta olan kadin herkesin onune kagitlar dagitmaya basladi. sinavimsi bir sey bu. kendimi yine okulda hissettim, amaaan sorular da nedir allah bilir simdi, dinlemedik de kadini, heyallam. neyse benim kagidim da geldi. onumde dort soru var. birinciyi hic hatirlamiyorum. en son soru amelie filmindeki aktristle ilgiliydi, yanlis cevap verdigimi bile bile yazdim cumlemi. ikinci soru o anda masamizin uzerinde durmakta olan kocaman bir yumusatici sisesinin uzerindeki minik renkli kareleri, kagittaki kelimelerle eslestirmekti. kagitlarin renkleri, acik pembe, koyu pembe, koyu pembe, acik pembe ve siyah. dogru oldugunu dusundugum cevap sikki bir sayi eksikti, ancak siyahin cevapsizlik anlamina geliyor olduguna karar verdim. bu arada zaman geciyor tabii, insanlar kagitlarini teslim etmeye basladilar yavas yavas. yanimdaki kizlara bakiyorum, ancak sorularimiz farkli oldugu icin bana yardim edemiyorlar. etraf da bir los bir los yani. kendi soruma zor bakiyorum, degil ki etrafa bakayim. neyse ucuncu soruya geldim. aslisu ounr turkmenin ikinci ismi nedir. soru bu. onumden bir kadin bana donup onur o onur, yanlis basilmis dedi. hihim biliyorum dedim, kafami salladim. o arada da kizin gobek adini dusunuyorum. ulan biliyordum ben bunu, hatta iste huseyinin arkadasi. hof. salona bakiyorum ayaga kalkip, sevgilimi gorsem de bana kopya verse. o zaman bir dogru soru cepte olucak, sahane. bulamadim tabii. neyse dusunuyorum hala. bir seyler yazdim yazdim sildim, kagidim da les gibi. derken bir adam geldi. bana tamara dedi. a-ha dedim. adam da soyledigi seyin kopya oldugunu aciklamak zorunda kalmadigina cok sevindi, az zamanda isi halletmis oldu, cabuk anladim. oh sahane sahane diye soylenerek gitti. sevgilim yanindaki birini gondermis bana cevabi vermek icin meger. arkama dondum, bir kac sira sonra oturuyormus. gormemisim ben demin, neyse. o arada malum kadin basima geldi, kagidimi alicak. ay bir saniye cevap yazicak yerim kalmamis, az bekle de bir sekilde yaziym. rengarenk boyamis oldugum cevap bosluguna siyah kalemle bastira bastira yazdim tamara diye gozukmedi. minik harfler kesiyorum kagittan onlari yapistiricam sonra. deliyim. silgi gecti sonra elime bir yerden. bir satir genisliginde yeri sildim tertemiz. yazdim. tamara. oh. hadi al kagidi git simdi kadin.

gamze tarafından, 10 Aralık 2010 saat 22:36'de/da yazıldı.