albumler
yasinay ve merve/zeynep ile oturdugumuz minik cafenin minik masasinda, her nereden ciktiysa; albumlere bakiyoruz. solumuzda manevra yapmaya calisan tir, masanin dibine kadar gelip, bardaklarimizi salliyor. ileri geri, ileri geri. onunla fazla ilgilenmeden, albumlere geri donuyorum. yasinay bunlari yaninda getirmis herhalde, ama ne kadar da guzel fotograflar var icinde. okul seneleri, geziler, sonralar. seffaf kagidin arkasindaki beyaz hafif-yapiskan fonda, rengarenk kareler. sen, dedim, dijital cektiklerini de mi bastiriyorsun allahaskina – cunku hatirliyorum ben bunlarin bazilarini filmli makine degildi o zaman sendeki. yasinay onayladi, ben karelerdeki anilara gulumsemeyi surdurdum, merve mi zeynep mi oldugunu hatirlayamadigim diger arkadasimiz ise kahvesinden bir yudum aldi. cok hos ruyaydi.